BUFALA O STRATEGIA?

E’ come scrive il quotidiano “La Repubblica” ed ha visto giusto? Trattasi di insubordinazione totale delle forze armate preposte alla difesa di Mosca? Mah, per quel che ieri ho visto… son accadute troppe cose oscure e anomale nella questione della “marcia su Mosca”… fallita e per certi versi ridicola. Un concentrato di bugie e false dichiarazioni a raffica da entrambi i contendenti ovvero da Putin e Prigozhin…. false confessioni e verità che ci invitano alla cautela prima di esprimere un parere su quello che è accaduto. E magari, siccome sono un po’ sospettoso quando si tratta di argomentare in merito a queste assurde ed incomprensibili manovre politiche e militari, ho il sospetto che questa sia farsa di stile teatrale russa finalizzata ad una strategia ben mirata e cioè, una pantomima ideata e programmata per spostare enormi contingenti di truppe lungo il confine nord russo-ucraino senza allarmare i servizi segreti occidentali ed ucraini e destare sospetti per un’eventuale ingresso in Ucraina dal Nord oppure per aggirare la linea sud-est delle truppe ucraine e prenderli alle spalle? E’ pura fantasia la mia Forse lo è…  già, però il sospetto nasce e fa riflettere il modo in cui si è conclusa velocemente la crisi che a tutti gli osservatori del mondo occidentale pareva un vero e proprio colpo di stato…  e senza sparare un colpo e registrare feriti o morti salvo che da notizie giunte a noi, molto frammentarie e per giunta non confermate, di abbattimenti di elicotteri e bombardamenti di aeri sul tratto autostradale occupato dalla brigata in marcia. Mi sembra sia stato ridicolo e decisamente irrisorio il prezzo pagato dalla Wagner per un tentativo di conquistare Mosca e la Russia e rovesciare il potere di Putin. Se davvero, come racconta il quotidiano, le forze armate russe si sono realmente ribellate al Presidente Putin e non sono intervenute in sua difesa per ostacolare la marcia della brigata Wagner… allora non si spiega e non si capisce il perché il capo della brigata Prigozhin abbia improvvisamente interrotto dopo  400 km di marcia, con tanti video e belle fotografie, l’avanzata e ritirata la consistente forza militare e qualche ora dopo sia letteralmente sparito dalla circolazione dopo il tentativo di golpe e annullato solo per via degli accordi con Lukashenko? E allora era forse una questione di stipendi non corrisposti o di somme considerevoli non versate alle casse della Wagner?  Ripeto il mah… qui “gatta ci cova” e la questione Wagner va affrontata in modo accorta perché non credo che la situazione sia chiara a noi occidentali, anzi è molto confusa… specie dopo aver ascoltato i Presidenti di Cina e Turchia dare pieno appoggio a Putin. Attendiamo le prossime 48 ore per capirci qualcosa e trarre le opportune conclusioni. … 25062023… https://manliominicucci.myblog.it/

…

 

Quel rifiuto dei generali di sparare sui mercenari che ha spianato la strada alla cavalcata dei ribelli

 

Un membro della milizia Wagner ieri a Rostov© Fornito da La Repubblica

L’era di Putin potrebbe chiudersi nella stessa maniera in cui si è spento l’ultimo colpo di coda dell’apparato sovietico. Nell’agosto 1991, quando i carri armati occuparono Mosca e cercarono di soffocare il cammino dal comunismo alla democrazia, i paracadutisti dissero no all’ordine di sparare sulla folla. Un rifiuto che ha fatto fallire il golpe dell’Armata Rossa e segnato il trionfo di Boris Eltsin. Ieri è accaduto qualcosa di simile.

 

Le forze aerotrasportate, le uniche in grado di affrontare sul campo i guerrieri della Wagner, non hanno obbedito né al ministro della Difesa Shoigu, né al comandante in capo Gerasimov. In base al piano d’emergenza “Fortezza” scattato venerdì notte, toccava a loro proteggere la capitale. Invece non si sono mosse dalle caserme. E lo stesso hanno fatto le altre unità scelte, incluse le divisioni corazzate della Guardia: non hanno voluto fermare la corsa dei mercenari. A quanto risulta, l’Esercito russo non ha esploso un solo proiettile contro i ribelli: nelle strade della metropoli hanno preso posizione soltanto i miliziani della Rosgvardia, la Guardia Nazionale che non avrebbe mai potuto ostacolare i veterani di Bakhmut. Come nel classico copione di ogni putsch, i generali hanno atteso prima di scegliere con chi schierarsi. E la loro deliberata inerzia ha aperto una breccia nelle mura del Cremlino, tale da sancire l’inizio del tramonto di Vladimir Putin.

Militari fedeli 

Il presidente ieri mattina nel suo video messaggio ha evocato la «pugnalata alla schiena» della rivoluzione bolscevica del 1917, vista come un tradimento delle truppe impegnate nelle trincee contro la Germania. Un paragone che ha pochi punti di contatto con lo scenario odierno, a parte il conflitto in corso in Ucraina. Il fondatore della Wagner somiglia più a quei colonnelli delle milizie bianche che avevano fanti pronti a seguirli fino alla morte: figure come Roman von Ungern-Sternberg, detto il “Barone sanguinario”, che trasformò la cavalleria zarista nell’esercito privato per conquistare un regno personale in Estremo Oriente.

Come lui, Prigozhin ha contato sulla fedeltà assoluta e sulla superiorità bellica dei suoi guerrieri. Ma il fondatore della Wagner non è un avventuriero: ha pianificato con cura le sue mosse fino a infliggere uno scacco matto a Putin. E più che le gesta di Lenin, ha studiato a fondo proprio quello che è accaduto nell’estate del 1991.

Il golpe contro Gobaciov

In quei giorni incredibili, ministri e ufficiali devoti al comunismo decisero di stroncare la Perestrojka prima che l’Urss venisse cancellata. Arrestarono Gorbaciov e occuparono Mosca con i tank. Come Prigozhin, sapevano che il Cremlino era a conoscenza dei loro disegni e hanno giocato d’anticipo. Ma erano grigi funzionari di partito senza popolarità e avevano perso il contatto con la realtà del Paese: così fuori dal tempo da ignorare le regole moderne della propaganda. Davanti alla folla chiamata in piazza da Eltsin, hanno dato l’ordine di fare fuoco. D’accordo con il loro superiore Pavel Grachev, i due generali Viktor Karpukhin e Alexander Lebed disobbedirono e si unirono ai manifestanti: erano parà ed eroi della disastrosa campagna in Afghanistan, molto amati dai loro commilitoni. Sapevano che i soldati non avrebbero mai sparato sui loro vecchi fratelli d’armi.

Questa è stata anche la scommessa del boss della Wagner. Era convinto che gli ufficiali dell’Esercito non avrebbero puntato i cannoni contro i suoi mercenari, tutti ex militari e spesso amici personali, con legami di cameratismo rafforzati dai mesi di battaglie fianco a fianco nel Donbass. La narrativa di Prigozhin da tempo fa leva sul malessere nelle forze armate, mandate al massacro in Ucraina: lo ha ripetuto pure nel dialogo con i due generali diffuso ieri mattina sui canali Telegram che per tutto il giorno hanno sostenuto la sua impresa, parlando di oligarchi in fuga con i loro aerei privati e di ministri corrotti. Un azzardo ben calcolato, sorretto da lunghi contatti sotterranei, che gli ha permesso di impossessarsi dell’intera Rostov e del comando delle forze russe sul fronte ucraino, per poi proseguire praticamente indisturbato la cavalcata verso Mosca.

L’ipotesi Surovikin 

Solo gli elicotteri e gli aerei dell’Aviazione sono intervenuti, lanciando missili contro i camion sull’autostrada e subendo perdite significative. L’unica vera preoccupazione per la Wagner sono stati i ceceni della brigata Akhmat: gli spietati pretoriani di Kadyrov sono i soli in grado di tenere testa ai suoi mercenari. Forse non è un caso che Prigozhin abbia proclamato la ritirata proprio quando le avanguardie cecene sono arrivate a Rostov, ingaggiando un paio di scaramucce contro i suoi uomini: il rischio di una carneficina si era fatto concreto.

Adesso bisogna capire quali saranno gli effetti del raid che ha sconvolto la Russia. Il Cremlino sostiene che il comandante della Wagner andrà in esilio in Bielorussia, dove tra l’altro Lukashenko potrebbe avere molto bisogno del suo aiuto per soffocare i segnali crescenti di rivolte popolari. C’è però la convinzione che la contropartita si vedrà nei prossimi giorni, probabilmente con la rimozione del ministro Shoigu e del generale Gerasimov. Per la sostituzione di quest’ultimo circola già un nome, gradito anche ai mercenari: il generale Sergey Surovikin. Una nemesi paradossale: nell’agosto 1991 il capitano Surovikin è stato l’unico ufficiale che ha sparato sulla folla di Mosca, uccidendo tre dimostranti.

 

 

 

ENGLISH

BUFFALO OR STRATEGY?

It is as the newspaper “La Repubblica” writes and was he right? Is it a question of total insubordination of the armed forces responsible for the defense of Moscow? Well, from what I saw yesterday… too many obscure and anomalous things happened in the question of the “march on Moscow”… failed and in some ways ridiculous. A concentration of lies and false declarations by both contenders or by Putin and Prigozhin …. false confessions and truths that invite us to be cautious before expressing an opinion on what happened. And maybe, since I’m a little suspicious when it comes to discussing these absurd and incomprehensible political and military maneuvers, I suspect that this is a farce of Russian theatrical style aimed at a well-targeted strategy and that is, a pantomime conceived and programmed to move huge contingents of troops along the northern Russian-Ukrainian border without alarming the Western and Ukrainian secret services and arousing suspicions of a possible entry into Ukraine from the north or to bypass the southeast line of Ukrainian troops and take them from the rear? Mine is pure fantasy. Perhaps it is… already, but suspicion arises and makes us think about the way in which the crisis ended quickly, which to all observers of the Western world seemed like a real coup d’état… and without firing a shot and registering injuries or deaths except for reports that have come down to us, very fragmentary and moreover unconfirmed, of the shooting down of helicopters and bombings of aircraft on the stretch of motorway occupied by the marching brigade. It seems to me that the price Wagner paid for an attempt to conquer Moscow and Russia and overthrow Putin’s power was ridiculous and downright ridiculous. If indeed, as the newspaper recounts, the Russian armed forces really rebelled against President Putin and did not intervene in his defense to hinder the march of the Wagner brigade … then it is not explained and it is not understood why the head of the Prigozhin brigade has suddenly interrupted after 400 km of march, with many videos and beautiful photographs, the advance and retreat of the substantial military force and a few hours later literally disappeared from circulation after the coup attempt and canceled only because of the agreements with Lukashenko? So was it perhaps a matter of unpaid salaries or considerable sums not paid into Wagner’s coffers? I repeat the meh… here “gatta ci cova” and the Wagner question must be tackled in a prudent way because I don’t think the situation is clear to us Westerners, indeed it is very confused… especially after listening to the Presidents of China and Turkey give full support for Putin. We await the next 48 hours to understand something and draw the appropriate conclusions. … 25062023… https://manliominicucci.myblog.it/

…

 

That refusal of the generals to fire on the mercenaries that paved the way for the rebels to ride

 

A member of the Wagner militia yesterday in Rostov© Supplied by La Repubblica

The era of Putin could end in the same way that the last blow in the tail of the Soviet apparatus ended. In August 1991, when tanks occupied Moscow and tried to choke the move from communism to democracy, the paratroopers said no to the order to fire on the crowd. A refusal that made the coup of the Red Army fail and marked the triumph of Boris Yeltsin. Something similar happened yesterday.

 

The Airborne Forces, the only ones capable of dealing with Wagner’s warriors in the field, did not obey either Defense Minister Shoigu, or Commander-in-Chief Gerasimov. According to the “Fortress” contingency plan taken on Friday night, it was up to them to protect the capital. Instead they did not move from the barracks. And the other elite units, including the armored divisions of the Guard, did the same: they did not want to stop the rush of mercenaries. As it turns out, the Russian Army has not fired a single bullet against the rebels: only Rosgvardia militiamen have taken positions in the streets of the metropolis, the National Guard which could never have hindered Bakhmut’s veterans. As in the classic script of every putsch, the generals waited before choosing who to side with. And their deliberate inaction has opened a breach in the walls of the Kremlin, such as to sanction the beginning of the sunset of Vladimir Putin.

Loyal military

In his video message yesterday morning, the president evoked the “stab in the back” of the Bolshevik revolution of 1917, seen as a betrayal of the troops engaged in the trenches against Germany. A comparison that has few points of contact with today’s scenario, apart from the ongoing conflict in Ukraine. The founder of Wagner looks more like those colonels of the white militia who had infantrymen ready to follow them until his death: figures like Roman von Ungern-Sternberg, called the “Bloody Baron”, who transformed the tsarist cavalry into the private army to conquer a personal kingdom in the Far East.

Like him, Prigozhin relied on the absolute loyalty and war superiority of his warriors. But the founder of Wagner is not an adventurer: he carefully planned his moves until he inflicted a checkmate on Putin. And more than the deeds of Lenin, he studied in depth precisely what happened in the summer of 1991.

The coup against Gobachev

In those incredible days, ministers and officials devoted to communism decided to crush Perestroika before the USSR was wiped out. They arrested Gorbachev and occupied Moscow with tanks. Like Prigozhin, they knew the Kremlin knew about their plans and anticipated them. But they were gray party officials without popularity and had lost touch with the reality of the country: so out of time that they ignored the modern rules of propaganda. In front of the crowd called to the square by Yeltsin, they gave the order to fire. In agreement with their superior Pavel Grachev, the two generals Viktor Karpukhin and Alexander Lebed disobeyed and joined the demonstrators: they were paratroopers and heroes of the disastrous campaign in Afghanistan, much loved by their fellow soldiers. They knew soldiers would never fire on their old brothers in arms.

This was also the wager of the Wagner boss. He was convinced that Army officers would not turn their guns on his mercenaries, all ex-servicemen and often personal friends, with bonds of camaraderie strengthened by months of side-by-side battles in the Donbass. Prigozhin’s narrative has long relied on the malaise in the armed forces, sent to be massacred in Ukraine: he also repeated it in the dialogue with the two generals released yesterday morning on Telegram channels who supported his enterprise throughout the day, speaking of oligarchs fleeing in their private planes and corrupt ministers. A well-calculated gamble, supported by long underground contacts, which allowed him to take possession of the whole of Rostov and the command of the Russian forces on the Ukrainian front, to then continue the ride towards Moscow practically undisturbed.

The Surovikin hypothesis

Only Air Force helicopters and planes intervened, firing missiles at trucks on the highway and suffering significant casualties. The only real concern for Wagner were the Chechens of the Akhmat Brigade: Kadyrov’s ruthless Praetorians are the only ones able to stand up to his mercenaries. Perhaps it is no coincidence that Prigozhin proclaimed his retreat just when the Chechen avant-garde arrived in Rostov, engaging in a couple of skirmishes against his men: the risk of carnage had become concrete.

Now we need to understand what the effects of the raid that shocked Russia will be. The Kremlin says the Wagner commander will go into exile in Belarus, where Lukashenko, among other things, may badly need his help to stifle growing signs of popular uprisings. However, there is the belief that the counterpart will be seen in the coming days, probably with the removal of Minister Shoigu and General Gerasimov. For the replacement of the latter, a name is already circulating, which is also appreciated by the mercenaries: General Sergey Surovikin. A paradoxical nemesis: in August 1991, Captain Surovikin was the only officer who fired on the mob in Moscow, killing three demonstrators.

 

 

FRENCH

BUFFLE OU STRATÉGIE ?

C’est comme l’écrit le journal « La Repubblica » et avait-il raison ? S’agit-il d’une insubordination totale des forces armées chargées de la défense de Moscou ? Eh bien, d’après ce que j’ai vu hier… trop de choses obscures et anormales se sont produites dans la question de la “marche sur Moscou”… ratée et à certains égards ridicule. Un concentré de mensonges et de fausses déclarations des deux prétendants ou de Poutine et Prigojine…. de faux aveux et de vérités qui invitent à la prudence avant d’émettre un avis sur ce qui s’est passé. Et peut-être, comme je suis un peu méfiant lorsqu’il s’agit de discuter de ces manœuvres politiques et militaires absurdes et incompréhensibles, je soupçonne qu’il s’agit d’une farce de style théâtral russe visant une stratégie bien ciblée, c’est-à-dire une pantomime conçue et programmé pour déplacer d’énormes contingents de troupes le long de la frontière nord russo-ukrainienne sans alarmer les services secrets occidentaux et ukrainiens et éveiller les soupçons d’une éventuelle entrée en Ukraine par le nord ou pour contourner la ligne sud-est des troupes ukrainiennes et les prendre par l’arrière ? Le mien n’est que pur fantasme, peut-être l’est-il… déjà, mais la suspicion surgit et nous fait réfléchir sur la manière dont la crise s’est terminée rapidement, ce qui, pour tous les observateurs du monde occidental, ressemblait à un véritable coup d’État… et sans coup férir et enregistrant des blessés ou des morts à l’exception des rapports qui nous sont parvenus, très fragmentaires et d’ailleurs non confirmés, d’abattages d’hélicoptères et de bombardements d’avions sur le tronçon d’autoroute occupé par la brigade en marche. Il me semble que le prix payé par Wagner pour une tentative de conquérir Moscou et la Russie et de renverser le pouvoir de Poutine était ridicule et carrément ridicule. Si en effet, comme le relate le journal, les forces armées russes se sont réellement rebellées contre le président Poutine et ne sont pas intervenues à sa défense pour entraver la marche de la brigade Wagner… alors ce n’est pas expliqué et on ne comprend pas pourquoi le chef de la La brigade Prigozhin a soudainement interrompu après 400 km de marche, avec de nombreuses vidéos et de belles photographies, l’avancée et la retraite de la force militaire substantielle et quelques heures plus tard a littéralement disparu de la circulation après la tentative de coup d’État et annulée uniquement à cause des accords avec Loukachenko ? S’agissait-il donc peut-être de salaires impayés ou de sommes considérables non versées dans les caisses de Wagner ? Je répète le meh… ici “gatta ci cova” et la question wagnérienne doit être abordée avec prudence car je ne pense pas que la situation soit claire pour nous occidentaux, en effet elle est très confuse… surtout après avoir écouté les présidents chinois et turc soutiennent pleinement Poutine. Nous attendons les prochaines 48 heures pour comprendre quelque chose et tirer les conclusions appropriées. … 25062023… https://manliominicucci.myblog.it/

…

 

Ce refus des généraux de tirer sur les mercenaires qui a ouvert la voie aux rebelles pour chevaucher

 

Un membre de la milice Wagner hier à Rostov© Fourni par La Repubblica

L’ère de Poutine pourrait se terminer de la même manière que le dernier coup dans la queue de l’appareil soviétique a pris fin. En août 1991, lorsque les chars occupent Moscou et tentent d’étouffer le passage du communisme à la démocratie, les parachutistes refusent l’ordre de tirer sur la foule. Un refus qui fit échouer le coup d’État de l’Armée rouge et marqua le triomphe de Boris Eltsine. Quelque chose de similaire s’est produit hier.

 

Les forces aéroportées, les seules capables de faire face aux guerriers de Wagner sur le terrain, n’ont obéi ni au ministre de la Défense Choïgou, ni au commandant en chef Gerasimov. Selon le plan d’urgence “Forteresse” pris vendredi soir, il leur revenait de protéger la capitale. Au lieu de cela, ils n’ont pas bougé de la caserne. Et les autres unités d’élite, dont les divisions blindées de la Garde, firent de même : elles ne voulurent pas arrêter la ruée des mercenaires. Il s’avère que l’armée russe n’a pas tiré une seule balle contre les rebelles : seuls les miliciens de Rosgvardia ont pris position dans les rues de la métropole, la Garde nationale qui n’aurait jamais pu gêner les vétérans de Bakhmut. Comme dans le scénario classique de chaque putsch, les généraux ont attendu avant de choisir avec qui se ranger. Et leur inaction délibérée a ouvert une brèche dans les murs du Kremlin, au point de sanctionner le début du coucher de soleil de Vladimir Poutine.

Militaire fidèle

Le président hier matin dans son message vidéo évoquait le “coup de poignard dans le dos” de la révolution bolchevique de 1917, vécu comme une trahison des troupes engagées dans les tranchées contre l’Allemagne. Une comparaison qui a peu de points de contact avec le scénario d’aujourd’hui, mis à part le conflit en cours en Ukraine. Le fondateur de Wagner ressemble plutôt à ces colonels de la milice blanche qui avaient des fantassins prêts à les suivre jusqu’à la mort : des personnages comme Roman von Ungern-Sternberg, dit le “Bloody Baron”, qui a transformé la cavalerie tsariste en armée privée pour conquérir un royaume personnel en Extrême-Orient.

Comme lui, Prigozhin comptait sur la loyauté absolue et la supériorité guerrière de ses guerriers. Mais le fondateur de Wagner n’est pas un aventurier : il a soigneusement planifié ses coups jusqu’à infliger un échec et mat à Poutine. Et plus que les actes de Lénine, il a étudié en profondeur précisément ce qui s’est passé à l’été 1991.

Le coup d’État contre Gobatchev

En ces jours incroyables, des ministres et des fonctionnaires dévoués au communisme ont décidé d’écraser la Perestroïka avant que l’URSS ne soit anéantie. Ils ont arrêté Gorbatchev et occupé Moscou avec des chars. Comme Prigozhin, ils savaient que le Kremlin était au courant de leurs plans et les avait anticipés. Mais c’étaient des cadres gris du parti, sans popularité et qui avaient perdu le contact avec la réalité du pays : tellement hors du temps qu’ils ignoraient les règles modernes de la propagande. Devant la foule appelée sur la place par Eltsine, ils ont donné l’ordre de tirer. En accord avec leur supérieur Pavel Gratchev, les deux généraux Viktor Karpoukhine et Alexandre Lebed désobéissent et rejoignent les manifestants : ils sont parachutistes et héros de la désastreuse campagne d’Afghanistan, très aimés de leurs camarades. Ils savaient que les soldats ne tireraient jamais sur leurs anciens frères d’armes.

C’était aussi le pari du patron wagnérien. Il était convaincu que les officiers de l’armée ne tourneraient pas leurs armes contre ses mercenaires, tous d’anciens militaires et souvent des amis personnels, avec des liens de camaraderie renforcés par des mois de batailles côte à côte dans le Donbass. Le récit de Prigozhin s’est longtemps appuyé sur le malaise des forces armées, envoyées se faire massacrer en Ukraine : il l’a d’ailleurs répété dans le dialogue avec les deux généraux diffusés hier matin sur les chaînes Telegram qui ont soutenu son entreprise tout au long de la journée, parlant d’oligarques fuyant en leurs avions privés et leurs ministres corrompus. Un pari bien calculé, soutenu par de longs contacts souterrains, qui lui ont permis de prendre possession de l’ensemble de Rostov et du commandement des forces russes sur le front ukrainien, pour ensuite poursuivre la chevauchée vers Moscou pratiquement sans encombre.

L’hypothèse Surovikin

Seuls des hélicoptères et des avions de l’armée de l’air sont intervenus, tirant des missiles sur des camions sur l’autoroute et subissant des pertes importantes. La seule véritable préoccupation de Wagner était les Tchétchènes de la Brigade Akhmat : les prétoriens impitoyables de Kadyrov sont les seuls capables de tenir tête à ses mercenaires. Ce n’est peut-être pas un hasard si Prigojine a proclamé sa retraite au moment même où l’avant-garde tchétchène arrivait à Rostov, se livrant à quelques escarmouches contre ses hommes : le risque de carnage était devenu concret.

Nous devons maintenant comprendre quels seront les effets du raid qui a choqué la Russie. Le Kremlin affirme que le commandant Wagner ira en exil en Biélorussie, où Loukachenko, entre autres, pourrait grandement avoir besoin de son aide pour étouffer les signes croissants de soulèvements populaires. Cependant, on pense que la contrepartie se verra dans les prochains jours, probablement avec la destitution du ministre Choïgou et du général Gerasimov. Pour le remplacement de ces derniers, un nom circule déjà, qui est également apprécié des mercenaires : le général Sergey Surovikin. Un ennemi paradoxal : en août 1991, le capitaine Surovikin était le seul officier à avoir tiré sur la foule à Moscou, tuant trois manifestants.

 

CHINESE

水牛还是策略？

正如《共和报》所写，他是对的吗？ 这是负责保卫莫斯科的武装部队完全不服从命令的问题吗？ 好吧，从我昨天看到的情况来看……在“向莫斯科进军”的问题上发生了太多晦涩和反常的事情……失败了，而且在某些方面是荒谬的。 两位竞争者或普京和普里戈任的谎言和虚假声明的集中……虚假的供词和真相要求我们在对所发生的事情发表意见之前保持谨慎。 也许，由于我在讨论这些荒谬且难以理解的政治和军事演习时有点怀疑，我怀疑这是一部俄罗斯戏剧风格的闹剧，旨在制定有针对性的战略，即一部构思和制作的哑剧。计划沿着俄罗斯-乌克兰北部边境派遣大量部队，而不惊动西方和乌克兰特工部门，并引起人们对可能从北部进入乌克兰的怀疑，或者绕过乌克兰军队的东南线并从后方将他们带走？ 我的想法纯粹是幻想。也许……已经是这样了，但怀疑的出现让我们思考危机是如何迅速结束的，对于西方世界的所有观察家来说，这似乎是一场真正的政变……并且没有开枪，也没有登记伤亡情况，除了我们收到的非常零碎且未经证实的报告，即行进旅占领的高速公路上有直升机被击落和飞机被轰炸的情况。 在我看来，瓦格纳为征服莫斯科和俄罗斯、推翻普京政权而付出的代价是荒谬的、彻头彻尾的荒谬。 如果确实如该报所报道的那样，俄罗斯武装部队真的叛乱了普京总统，并且没有干预他的防御以阻碍瓦格纳旅的行进……那么就没有解释，也没有人理解为什么俄罗斯领导人普里戈任旅在行军400公里后突然中断，其中有许多视频和美丽的照片，大量军事力量的进退，几个小时后在政变企图后实际上从流通中消失，仅仅因为与卢卡申科的协议而被取消？ 那么这可能是瓦格纳未支付工资或大量资金未存入金库的问题吗？ 我重复一遍……这里“gatta ci cova”，瓦格纳的问题必须以谨慎的方式解决，因为我认为我们西方人不清楚情况，确实很困惑……尤其是在听了之后中国和土耳其总统均全力支持普京。 我们等待接下来的 48 小时来了解一些情况并得出适当的结论。 … 25062023 … https://manliominicucci.myblog.it/

……

 

将军们拒绝向雇佣军开火，为叛军的乘骑铺平了道路

 

昨天在罗斯托夫的一名瓦格纳民兵© 由 La Repubblica 提供

普京时代可能会以苏联机器尾部最后一击结束的方式结束。 1991年8月，当坦克占领莫斯科并试图阻止从共产主义走向民主的进程时，伞兵拒绝了向人群开火的命令。 这一拒绝导致红军政变失败，标志着鲍里斯·叶利钦的胜利。 昨天也发生过类似的事情。

 

空降部队是唯一能够在战场上对付瓦格纳战士的部队，他们既不服从国防部长绍伊古，也不服从总司令格拉西莫夫。 根据周五晚上制定的“堡垒”应急计划，保护首都的任务就由他们来完成。 相反，他们没有离开军营。 而其他精锐部队，包括近卫军的装甲师，也是如此：他们不想阻止雇佣兵的冲锋。 事实证明，俄罗斯军队没有向叛军开过一枪：只有罗斯瓦迪亚民兵在大都市的街道上占据了阵地，国民警卫队永远无法阻碍巴赫穆特的退伍军人。 正如每次政变的经典剧本一样，将军们在选择支持谁之前都会等待。 他们故意的不作为在克里姆林宫的城墙上打开了一个缺口，例如批准弗拉基米尔·普京日落的开始。

忠诚的军队

昨天上午，总统在视频讲话中提到了 1917 年布尔什维克革命的“背后捅刀子”，被视为对在德国战壕中作战的军队的背叛。 除了乌克兰持续的冲突之外，这种比较与今天的情况没有什么联系。 瓦格纳的创始人看起来更像是那些白人民兵的上校，他们的步兵随时准备追随他们直至死亡：像罗曼·冯·恩琴-施滕伯格这样的人物，被称为“ “血腥男爵”，将沙皇骑兵改造成私人军队，去征服远东的个人王国。

和他一样，普里戈任也依赖他的战士们的绝对忠诚和战争优势。 但瓦格纳的创始人并不是一个冒险家：他精心策划了自己的行动，直到将死普京。 除了列宁的事迹之外，他还深入研究了 1991 年夏天发生的事情。

针对戈巴乔夫的政变

在那些令人难以置信的日子里，致力于共产主义的部长和官员决定在苏联被消灭之前粉碎改革。 他们逮捕了戈尔巴乔夫并用坦克占领了莫斯科。 和普里戈任一样，他们知道克里姆林宫了解他们的计划并预见到了他们的计划。 但他们是灰党官员，不受欢迎，而且脱离了这个国家的现实：他们太不合时宜，以至于忽视了现代的宣传规则。 在叶利钦召集到广场的人群面前，他们下达了开火的命令。 在上级帕维尔·格拉乔夫的同意下，维克托·卡尔普欣和亚历山大·列贝德两位将军不服从命令，加入了示威者：他们是阿富汗灾难性战役中的伞兵和英雄，深受战友的爱戴。 他们知道士兵永远不会向他们的老兄弟开枪。

这也是瓦格纳老板的赌注。 他确信陆军军官不会把枪口对准他的雇佣兵，这些雇佣兵都是退伍军人，而且往往是私人朋友，在顿巴斯数月的并肩战斗中，友情纽带得到了加强。 普里戈任的叙述长期以来一直依赖于被送往乌克兰进行屠杀的武装部队的萎靡不振：他还在昨天上午在 Telegram 频道上发布的与两位将军的对话中重复了这一点，这两位将军全天都支持他的事业，谈到寡头逃亡在乌克兰。他们的私人飞机和腐败的部长。 这是一场精心策划的赌博，在长期地下接触的支持下，他得以控制整个罗斯托夫并指挥乌克兰前线的俄罗斯军队，然后继续几乎不受干扰地向莫斯科进军。

苏罗维金假说

只有空军直升机和飞机进行干预，向高速公路上的卡车发射导弹，造成重大人员伤亡。 瓦格纳唯一真正担心的是艾哈迈特旅的车臣人：卡德罗夫的残酷禁卫军是唯一能够对抗他的雇佣兵的人。 就在车臣先锋部队抵达罗斯托夫并与他的部下发生几场小冲突时，普里戈任宣布撤退，这或许并非巧合：屠杀的风险已经变得具体。

现在我们需要了解震惊俄罗斯的袭击会产生什么影响。 克里姆林宫声称瓦格纳指挥官将流亡白俄罗斯，卢卡申科等人可能急需他的帮助来镇压日益增长的民众起义迹象。 然而，人们相信，未来几天就会出现对应的情况，可能会解除绍伊古部长和格拉西莫夫将军的职务。 对于后者的替代者，一个名字已经流传，也受到雇佣兵的赞赏：谢尔盖·苏罗维金将军。 一个矛盾的宿敌：1991 年 8 月，苏罗维金上尉是莫斯科唯一向暴徒开枪的军官，杀死了三名示威者。

 

RUSSIAN

БУЙВОЛ ИЛИ СТРАТЕГИЯ?

Как пишет газета “La Repubblica” и был ли он прав? Речь идет о полном неподчинении вооруженных сил, ответственных за оборону Москвы? Ну, из того, что я вчера видел… слишком много непонятного и аномального произошло в вопросе о “походе на Москву”… неудавшегося и в чем-то смешного. Концентрация лжи и ложных заявлений обоих претендентов или Путина и Пригожина …. ложных признаний и правды, которые призывают нас быть осторожными, прежде чем высказывать мнение о том, что произошло. И, может быть, поскольку я немного подозрительно отношусь к обсуждению этих нелепых и непонятных военно-политических маневров, я подозреваю, что это фарс русского театрального стиля, направленный на меткую стратегию, то есть пантомима, задуманная и запрограммированы на передвижение огромных контингентов войск вдоль северной российско-украинской границы, не тревожа западные и украинские спецслужбы и не вызывая подозрений в возможном проникновении в Украину с севера или на обход юго-восточной линии украинских войск и взятие их с тыла? Моя чистая фантазия.Возможно это… уже, но возникает подозрение и заставляет задуматься о том, как быстро закончился кризис, который всем наблюдателям западного мира показался настоящим государственным переворотом… и без единого выстрела и регистрации раненых или погибших, за исключением дошедших до нас сообщений, весьма отрывочных и к тому же неподтвержденных, о сбитии вертолетов и бомбардировках самолетов на участке автострады, занятом маршевой бригадой. Мне кажется, что цена, которую заплатил Вагнер за попытку покорить Москву и Россию и свергнуть власть Путина, была смешной и прямо смешной. Если действительно, как рассказывает газета, российские вооруженные силы действительно восстали против президента Путина и не вмешались в его защиту, чтобы воспрепятствовать маршу бригады Вагнера… Бригада Пригожина внезапно прервала после 400-километрового марша, с множеством видео и красивых фотографий, наступление и отступление значительной военной силы и через несколько часов после попытки государственного переворота буквально исчезла из обращения и отменена только из-за договоренностей с Лукашенко? Так, может быть, дело было в невыплаченных жалованьях или в значительных суммах, не внесенных в казну Вагнера? Я повторяю мех … здесь “gatta ci cova” и вопрос Вагнера должны решаться благоразумно, потому что я не думаю, что ситуация ясна для нас, жителей Запада, на самом деле она очень запутана … особенно после прослушивания Президенты Китая и Турции полностью поддерживают Путина. Ждем следующих 48 часов, чтобы что-то понять и сделать соответствующие выводы. … 25062023… https://manliominicucci.myblog.it/

…

 

Тот отказ генералов стрелять по наемникам, который проложил дорогу мятежникам

 

Член вагнеровской милиции вчера в Ростове© Предоставлено La Repubblica

Эпоха Путина может закончиться так же, как закончился последний удар в хвост советскому аппарату. В августе 1991 года, когда Москву заняли танки и попытались задушить переход от коммунизма к демократии, десантники отказались от приказа стрелять по толпе. Отказ, который привел к провалу переворота Красной Армии и ознаменовал триумф Бориса Ельцина. Нечто подобное произошло вчера.

 

ВДВ, единственные способные бороться с вагнеровцами в полевых условиях, не слушались ни министра обороны Шойгу, ни главнокомандующего Герасимова. Согласно плану на случай непредвиденных обстоятельств «Крепости», принятому в пятницу вечером, они должны были защитить столицу. Вместо этого они не вышли из казарм. И другие элитные части, включая бронетанковые дивизии Гвардии, поступили так же: они не хотели останавливать натиск наемников. Как оказалось, российская армия не выпустила по повстанцам ни одного выстрела: на улицах мегаполиса позиции заняли только ополченцы Росгвардии, Росгвардия, которая никак не могла помешать бахмутовским ветеранам. Как и в классическом сценарии любого путча, генералы выжидали, прежде чем выбирать, на чьей стороне быть. И их преднамеренное бездействие открыло брешь в стенах Кремля, вроде санкционировавшую начало заката Владимира Путина.

Верные военные

Президент вчера утром в своем видеообращении упомянул «удар в спину» большевистской революции 1917 года, расцененный как предательство войск, занятых в окопах против Германии. Сравнение, которое имеет мало точек соприкосновения с сегодняшним сценарием, за исключением продолжающегося конфликта в Украине. Основатель Вагнера больше похож на тех полковников белой милиции, у которых были пехотинцы, готовые следовать за ними на смерть: такие фигуры, как Роман фон Унгерн-Штернберг, известный как «Кровавый барон», превративший царскую конницу в частную армию, чтобы завоевать личное королевство на Дальнем Востоке.

Как и он, Пригожин полагался на абсолютную лояльность и военное превосходство своих воинов. Но основатель Вагнера не авантюрист: он тщательно планировал свои ходы, пока не поставил мат Путину. И больше, чем деяния Ленина, он глубоко изучал именно то, что произошло летом 1991 года.

Переворот против Гобачева

В те невероятные дни преданные коммунизму министры и чиновники решили сокрушить перестройку до того, как будет уничтожен СССР. Они арестовали Горбачева и заняли Москву танками. Как и Пригожин, они знали, что Кремль знал об их планах и предвидел их. Но они были серыми партийными чиновниками без популярности и потеряли связь с реальностью страны: настолько вне времени, что игнорировали современные правила пропаганды. На глазах у толпы, вызванной Ельциным на площадь, они отдали приказ стрелять. По согласованию со своим начальником Павлом Грачевым два генерала Виктор Карпухин и Александр Лебедь не подчинились и присоединились к демонстрантам: они были десантниками и героями гибельной кампании в Афганистане, очень любимыми однополчанами. Они знали, что солдаты никогда не станут стрелять в своих старых собратьев по оружию.

Это также было пари босса Вагнера. Он был убежден, что армейские офицеры не станут стрелять в его наемников, бывших военнослужащих и часто личных друзей, узы товарищества которых укрепились за месяцы боев бок о бок на Донбассе. Нарратив Пригожина давно опирался на недомогание в вооруженных силах, отправленных на расправу в Украину: он повторил его и в опубликованном вчера утром в Telegram-каналах диалоге с двумя генералами, которые весь день поддерживали его предприятие, говоря об олигархах, бегущих в их частные самолеты и коррумпированные министры. Хорошо рассчитанная авантюра, подкрепленная длительными подпольными контактами, которая позволила ему завладеть всем Ростовом и командованием русских войск на Украинском фронте, чтобы затем практически беспрепятственно продолжить движение к Москве.

Гипотеза Суровикина

Вмешались только вертолеты и самолеты ВВС, которые обстреляли ракетами грузовики на шоссе и понесли значительные потери. Единственной реальной заботой Вагнера были чеченцы из бригады Ахмата: безжалостные преторианцы Кадырова — единственные, кто может противостоять его наемникам. Возможно, не случайно Пригожин заявил об отступлении как раз тогда, когда чеченский авангард прибыл в Ростов, завязав пару стычек со своими бойцами: опасность побоища стала конкретной.

Теперь нужно понять, каковы будут последствия рейда, потрясшего Россию. Кремль утверждает, что вагнеровский командир отправится в ссылку в Беларусь, где Лукашенко, помимо прочего, может остро нуждаться в его помощи, чтобы подавить нарастающие признаки народных восстаний. Однако есть мнение, что двойник появится в ближайшие дни, возможно, со снятием министра Шойгу и генерала Герасимова. Для замены последнего уже ходит имя, которое также ценится наемниками: генерал Сергей Суровикин. Парадоксальный возмездие: в августе 1991 года капитан Суровикин был единственным офицером, который открыл огонь по толпе в Москве, убив трех демонстрантов.

 

SPANISH

¿BUFALO O ESTRATEGIA?

Es como escribe el periódico “La Repubblica” y ¿tenía razón? ¿Se trata de una insubordinación total de las fuerzas armadas encargadas de la defensa de Moscú? Bueno, por lo que vi ayer… demasiadas cosas oscuras y anómalas sucedieron en la cuestión de la “marcha sobre Moscú”… fallidas y en cierto modo ridículas. Un concentrado de mentiras y falsas declaraciones de ambos contendientes o de Putin y Prigozhin…. falsas confesiones y verdades que invitan a ser cautelosos antes de opinar sobre lo ocurrido. Y tal vez, como soy un poco desconfiado a la hora de hablar de estas absurdas e incomprensibles maniobras políticas y militares, sospecho que se trata de una farsa al estilo teatral ruso encaminada a una estrategia bien dirigida y es decir, una pantomima concebida y ¿Está programado para mover grandes contingentes de tropas a lo largo de la frontera norte entre Rusia y Ucrania sin alarmar a los servicios secretos occidentales y ucranianos y sin despertar sospechas de una posible entrada a Ucrania desde el norte o evitar la línea sureste de tropas ucranianas y tomarlas por la retaguardia? Lo mío es pura fantasía, tal vez lo sea… ya, pero la sospecha surge y nos hace pensar en la forma en que terminó rápidamente la crisis, que a todos los observadores del mundo occidental les pareció un verdadero golpe de Estado… y sin disparar un tiro y registrando heridos o muertos salvo los informes que nos han llegado, muy fragmentarios y además sin confirmar, de derribos de helicópteros y bombardeos de aeronaves en el tramo de autopista ocupado por la brigada en marcha. Me parece que el precio que pagó Wagner por un intento de conquistar Moscú y Rusia y derrocar el poder de Putin fue ridículo y francamente ridículo. Si efectivamente, como relata el diario, las fuerzas armadas rusas realmente se rebelaron contra el presidente Putin y no intervinieron en su defensa para entorpecer la marcha de la brigada Wagner… entonces no se explica y no se entiende por qué el jefe de la ¿La brigada Prigozhin ha interrumpido repentinamente después de 400 km de marcha, con muchos videos y bellas fotografías, el avance y retroceso de la fuerza militar sustancial y unas horas después desapareció literalmente de circulación después del intento de golpe y cancelado solo por los acuerdos con Lukashenko? Entonces, ¿quizás se trataba de salarios impagos o de sumas considerables que no ingresaron en las arcas de Wagner? Repito el meh… aquí “gatta ci cova” y la cuestión de Wagner hay que abordarla con prudencia porque no creo que la situación esté clara para nosotros los occidentales, es más, es muy confusa… sobre todo después de escuchar los presidentes de China y Turquía dan pleno apoyo a Putin. Esperamos las próximas 48 horas para entender algo y sacar las conclusiones oportunas. … 25062023… https://manliominicucci.myblog.it/

…

 

Esa negativa de los generales a disparar contra los mercenarios que allanó el camino para que los rebeldes cabalgaran

 

Un miembro de la milicia Wagner ayer en Rostov© Suministrado por La Repubblica

La era de Putin podría terminar de la misma manera que terminó el último golpe en la cola del aparato soviético. En agosto de 1991, cuando los tanques ocuparon Moscú e intentaron sofocar el paso del comunismo a la democracia, los paracaidistas rechazaron la orden de disparar contra la multitud. Una negativa que hizo fracasar el golpe del Ejército Rojo y marcó el triunfo de Boris Yeltsin. Algo similar sucedió ayer.

 

Las Fuerzas Aerotransportadas, las únicas capaces de enfrentarse a los guerreros de Wagner en el campo, no obedecieron ni al Ministro de Defensa Shoigu ni al Comandante en Jefe Gerasimov. De acuerdo con el plan de contingencia “Fortress” tomado el viernes por la noche, les correspondía a ellos proteger la capital. En cambio, no se movieron del cuartel. Y el resto de unidades de élite, incluidas las divisiones acorazadas de la Guardia, hicieron lo propio: no querían frenar la avalancha de mercenarios. Resulta que el ejército ruso no ha disparado una sola bala contra los rebeldes: solo los milicianos de Rosgvardia han tomado posiciones en las calles de la metrópolis, la Guardia Nacional que nunca podría haber obstaculizado a los veteranos de Bajmut. Como en el guión clásico de todo golpe, los generales esperaron antes de elegir con quién ponerse del lado. Y su inacción deliberada ha abierto una brecha en los muros del Kremlin, como para sancionar el comienzo del ocaso de Vladimir Putin.

militares leales

El presidente ayer por la mañana en su videomensaje evocó la “puñalada por la espalda” de la revolución bolchevique de 1917, vista como una traición a las tropas empeñadas en las trincheras contra Alemania. Una comparación que tiene pocos puntos de contacto con el escenario actual, aparte del conflicto en curso en Ucrania. El fundador de Wagner se parece más a esos coroneles de la milicia blanca que tenían soldados de infantería listos para seguirlos hasta la muerte: figuras como Roman von Ungern-Sternberg, conocido como el “Barón Sangriento”, que transformó la caballería zarista en el ejército privado para conquistar un reino personal en el Lejano Oriente.

Al igual que él, Prigozhin confiaba en la absoluta lealtad y superioridad bélica de sus guerreros. Pero el fundador de Wagner no es un aventurero: planeó cuidadosamente sus movimientos hasta que infligió un jaque mate a Putin. Y más que las gestas de Lenin, estudió en profundidad precisamente lo que sucedió en el verano de 1991.

El golpe contra Gobachov

En aquellos días increíbles, ministros y funcionarios devotos del comunismo decidieron aplastar la Perestroika antes de que la URSS fuera aniquilada. Arrestaron a Gorbachov y ocuparon Moscú con tanques. Al igual que Prigozhin, sabían que el Kremlin conocía sus planes y los anticipó. Pero eran funcionarios grises del partido sin popularidad y habían perdido el contacto con la realidad del país: tan fuera de tiempo que ignoraban las reglas modernas de la propaganda. Frente a la multitud convocada a la plaza por Yeltsin, dieron la orden de disparar. De acuerdo con su superior Pavel Grachev, los dos generales Viktor Karpukhin y Alexander Lebed desobedecieron y se unieron a los manifestantes: eran paracaidistas y héroes de la desastrosa campaña en Afganistán, muy queridos por sus compañeros. Sabían que los soldados nunca dispararían contra sus viejos hermanos de armas.

Esta fue también la apuesta del patrón Wagner. Estaba convencido de que los oficiales del ejército no apuntarían con sus armas a sus mercenarios, todos ex militares y, a menudo, amigos personales, con lazos de camaradería fortalecidos por meses de batallas lado a lado en el Donbass. La narrativa de Prigozhin se ha basado durante mucho tiempo en el malestar de las fuerzas armadas, enviadas para ser masacradas en Ucrania: también lo repitió en el diálogo con los dos generales difundido ayer por la mañana en los canales de Telegram que apoyaron su empresa durante todo el día, hablando de oligarcas que huyen en sus aviones privados y ministros corruptos. Una apuesta bien calculada, apoyada en largos contactos clandestinos, que le permitieron tomar posesión de todo Rostov y el mando de las fuerzas rusas en el frente ucraniano, para luego continuar el viaje hacia Moscú prácticamente sin ser molestado.

La hipótesis de Surovikin

Solo intervinieron helicópteros y aviones de la Fuerza Aérea, que dispararon misiles contra camiones en la carretera y sufrieron importantes bajas. La única preocupación real para Wagner eran los chechenos de la Brigada Akhmat: los despiadados pretorianos de Kadyrov son los únicos capaces de hacer frente a sus mercenarios. Quizá no sea casualidad que Prigozhin proclamara su retirada justo cuando la vanguardia chechena llegaba a Rostov, enfrascada en un par de escaramuzas contra sus hombres: el riesgo de carnicería se había hecho concreto.

Ahora necesitamos entender cuáles serán los efectos del ataque que conmocionó a Rusia. El Kremlin afirma que el comandante Wagner se exiliará en Bielorrusia, donde Lukashenko, entre otras cosas, podría necesitar urgentemente su ayuda para sofocar las crecientes señales de levantamientos populares. Sin embargo, existe la creencia de que la contrapartida se verá en los próximos días, probablemente con la destitución del ministro Shoigu y el general Gerasimov. Para la sustitución de este último ya circula un nombre, que también es apreciado por los mercenarios: el general Sergey Surovikin. Una némesis paradójica: en agosto de 1991, el capitán Surovikin fue el único oficial que disparó contra la multitud en Moscú y mató a tres manifestantes.

 

 

THAI

ควายหรือกลยุทธ์?

เป็นอย่างที่หนังสือพิมพ์ “La Repubblica” เขียน และเขาพูดถูกไหม? เป็นคำถามเกี่ยวกับการไม่เชื่อฟังของกองกำลังติดอาวุธที่รับผิดชอบในการป้องกันมอสโกวหรือไม่? จากสิ่งที่ฉันเห็นเมื่อวานนี้… สิ่งที่คลุมเครือและผิดปกติมากเกินไปเกิดขึ้นในคำถามของ “การเดินขบวนในมอสโกว”… ล้มเหลวและไร้สาระในบางแง่ ความเข้มข้นของการโกหกและการประกาศเท็จโดยคู่แข่งทั้งสองหรือโดยปูตินและ Prigozhin …. คำสารภาพและความจริงเท็จที่เชิญชวนให้เราระมัดระวังก่อนที่จะแสดงความคิดเห็นในสิ่งที่เกิดขึ้น และบางที เนื่องจากฉันค่อนข้างสงสัยเล็กน้อยเมื่อต้องพูดถึงกลอุบายทางการเมืองและการทหารที่ไร้สาระและไม่สามารถเข้าใจได้เหล่านี้ ฉันสงสัยว่านี่เป็นเรื่องตลกของรูปแบบการแสดงละครรัสเซียที่มุ่งเป้าไปที่กลยุทธ์ที่มีเป้าหมายอย่างดี ซึ่งก็คือละครใบ้ที่เกิดขึ้นและ ตั้งโปรแกรมให้เคลื่อนกองทหารจำนวนมหาศาลไปตามชายแดนทางตอนเหนือของรัสเซีย-ยูเครน โดยไม่ให้หน่วยสืบราชการลับของตะวันตกและยูเครนตื่นตระหนก และกระตุ้นให้สงสัยว่ามีความเป็นไปได้ที่จะเข้าสู่ยูเครนจากทางเหนือ หรือเลี่ยงทหารยูเครนแนวตะวันออกเฉียงใต้และนำพวกเขามาจากด้านหลัง? ของฉันเป็นจินตนาการล้วน ๆ บางทีมันอาจจะ… ไปแล้ว แต่ความสงสัยก็เกิดขึ้นและทำให้เราคิดถึงวิธีที่วิกฤตสิ้นสุดลงอย่างรวดเร็วซึ่งสำหรับผู้สังเกตการณ์ในโลกตะวันตกทุกคนดูเหมือนเป็นการรัฐประหารที่แท้จริง … และ โดยไม่ยิงปืนและลงทะเบียนผู้ได้รับบาดเจ็บหรือเสียชีวิต ยกเว้นรายงานที่ส่งมาถึงเรา ซึ่งไม่เป็นชิ้นเป็นอันและไม่ได้รับการยืนยันเกี่ยวกับการยิงเฮลิคอปเตอร์และการทิ้งระเบิดของเครื่องบินบนถนนมอเตอร์เวย์ที่กองพลทหารราบยึดครอง สำหรับฉันแล้ว ดูเหมือนว่าราคาที่วากเนอร์จ่ายให้กับความพยายามที่จะพิชิตมอสโกวและรัสเซียและล้มล้างอำนาจของปูตินนั้นช่างไร้สาระและไร้สาระสิ้นดี หากตามที่หนังสือพิมพ์เล่า กองทัพรัสเซียกบฏต่อประธานาธิบดีปูตินจริง ๆ และไม่ได้แทรกแซงการป้องกันของเขาเพื่อขัดขวางการเดินทัพของกองพลวากเนอร์ … ก็ไม่มีการอธิบายและไม่เข้าใจว่าทำไมหัวหน้าของ กองพล Prigozhin หยุดกะทันหันหลังจากเดินขบวน 400 กม. โดยมีวิดีโอและภาพถ่ายที่สวยงามมากมาย การรุกคืบและการล่าถอยของกำลังทหารจำนวนมาก และไม่กี่ชั่วโมงต่อมาก็หายไปจากการเผยแพร่หลังจากความพยายามก่อรัฐประหารและถูกยกเลิกเพียงเพราะข้อตกลงกับ Lukashenko? ดังนั้นมันอาจเป็นเรื่องของเงินเดือนที่ค้างชำระหรือเงินจำนวนมากที่ไม่ได้จ่ายเข้ากองทุนของ Wagner? ฉันขอย้ำอีกครั้งว่า…ที่นี่ “gatta ci cova” และคำถามของ Wagner ต้องจัดการอย่างรอบคอบ เพราะฉันไม่คิดว่าสถานการณ์จะชัดเจนสำหรับเราชาวตะวันตก แท้จริงแล้ว มันสับสนมาก…โดยเฉพาะหลังจากฟัง ประธานาธิบดีจีนและตุรกีให้การสนับสนุนปูตินอย่างเต็มที่ เรารออีก 48 ชั่วโมงข้างหน้าเพื่อทำความเข้าใจบางสิ่งและหาข้อสรุปที่เหมาะสม … 25062023… https://manliminicucci.myblog.it/

…

 

การที่นายพลปฏิเสธที่จะยิงทหารรับจ้างที่ปูทางให้กลุ่มกบฏขี่

 

สมาชิกของกองทหารรักษาการณ์ Wagner เมื่อวานนี้ใน Rostov ©จัดทำโดย La Repubblica

ยุคของปูตินอาจจบลงในลักษณะเดียวกับการระเบิดครั้งสุดท้ายของเครื่องมือโซเวียตสิ้นสุดลง ในเดือนสิงหาคม พ.ศ. 2534 เมื่อรถถังเข้ายึดครองมอสโกวและพยายามขัดขวางการย้ายจากคอมมิวนิสต์ไปสู่ประชาธิปไตย ทหารพลร่มปฏิเสธคำสั่งให้ยิงใส่ฝูงชน การปฏิเสธที่ทำให้การรัฐประหารของกองทัพแดงล้มเหลวและเป็นชัยชนะของบอริส เยลต์ซิน สิ่งที่คล้ายกันเกิดขึ้นเมื่อวานนี้

 

กองกำลังทางอากาศซึ่งเป็นกองกำลังเดียวที่สามารถจัดการกับนักรบของวากเนอร์ในสนามได้ ไม่เชื่อฟังรัฐมนตรีกลาโหม Shoigu หรือผู้บัญชาการทหารสูงสุด Gerasimov ตามแผนฉุกเฉิน “ป้อมปราการ” ที่มีขึ้นเมื่อคืนวันศุกร์ การปกป้องเมืองหลวงขึ้นอยู่กับพวกเขา แต่พวกเขาไม่ได้ย้ายออกจากค่ายทหาร และหน่วยชั้นยอดอื่น ๆ รวมถึงหน่วยเกราะของหน่วยพิทักษ์ก็ทำเช่นเดียวกัน พวกเขาไม่ต้องการหยุดการเร่งรีบของทหารรับจ้าง ปรากฎว่า กองทัพรัสเซียไม่ได้ยิงกระสุนใส่กลุ่มกบฏเลยแม้แต่นัดเดียว มีเพียงกองทหารรักษาการณ์ของ Rosgvardia เท่านั้นที่ประจำการตามท้องถนนในมหานคร ซึ่งเป็นกองกำลังรักษาดินแดนแห่งชาติที่ไม่เคยขัดขวางทหารผ่านศึกของ Bakhmut ได้ เช่นเดียวกับในสคริปต์คลาสสิกของทุก ๆ นายพลรอก่อนที่จะเลือกว่าจะเข้าข้างใคร และการเพิกเฉยโดยเจตนาของพวกเขาได้เปิดช่องโหว่ในกำแพงเครมลินเช่นการอนุมัติการเริ่มต้นพระอาทิตย์ตกดินของ Vladimir Putin

ทหารผู้ภักดี

เช้าวานนี้ ประธานาธิบดีในวิดีโอข้อความของเขาได้กล่าวถึงการ “แทงข้างหลัง” ของการปฏิวัติบอลเชวิคในปี 1917 โดยมองว่าเป็นการทรยศต่อกองทหารที่ปฏิบัติการในสนามเพลาะเพื่อต่อต้านเยอรมนี การเปรียบเทียบที่มีจุดติดต่อกับสถานการณ์ปัจจุบันเพียงเล็กน้อย นอกเหนือจากความขัดแย้งที่กำลังดำเนินอยู่ในยูเครน ผู้ก่อตั้ง Wagner ดูคล้ายกับพันเอกของกองทหารรักษาการณ์ผิวขาวที่มีพลเดินเท้าพร้อมที่จะตามพวกเขาไปจนตาย: บุคคลเช่น Roman von Ungern-Sternberg หรือที่รู้จักในชื่อ “บารอนกระหายเลือด” ผู้เปลี่ยนกองทหารม้าของซาร์ให้เป็นกองทัพส่วนตัวเพื่อพิชิตอาณาจักรส่วนบุคคลในตะวันออกไกล

เช่นเดียวกับเขา Prigozhin อาศัยความภักดีและความเหนือกว่าในสงครามของนักรบของเขา แต่ผู้ก่อตั้งวากเนอร์ไม่ใช่นักผจญภัย เขาวางแผนการเคลื่อนไหวอย่างรอบคอบจนกระทั่งเขารุกฆาตปูติน และมากกว่าการกระทำของเลนิน เขาศึกษาอย่างลึกซึ้งว่าเกิดอะไรขึ้นในฤดูร้อนปี 2534

รัฐประหารกับ Gobachev

ในช่วงเวลาที่น่าทึ่งเหล่านั้น รัฐมนตรีและเจ้าหน้าที่ที่อุทิศตนเพื่อลัทธิคอมมิวนิสต์ตัดสินใจบดขยี้เปเรสทรอยก้าก่อนที่สหภาพโซเวียตจะถูกกวาดล้าง พวกเขาจับกุมกอร์บาชอฟและยึดครองมอสโกด้วยรถถัง เช่นเดียวกับ Prigozhin พวกเขารู้ว่าเครมลินรู้เกี่ยวกับแผนการของพวกเขาและคาดการณ์ล่วงหน้า แต่พวกเขาเป็นเจ้าหน้าที่พรรคสีเทาที่ไม่ได้รับความนิยมและสูญเสียการติดต่อกับความเป็นจริงของประเทศ: ล้าสมัยจนละเลยกฎการโฆษณาชวนเชื่อสมัยใหม่ ต่อหน้าฝูงชนที่เยลต์ซินเรียกไปที่จัตุรัสพวกเขาสั่งให้ยิง ตามข้อตกลงกับหัวหน้า Pavel Grachev นายพลทั้งสอง Viktor Karpukhin และ Alexander Lebed ไม่เชื่อฟังและเข้าร่วมกับผู้ประท้วง: พวกเขาเป็นพลร่มและวีรบุรุษของการรณรงค์ที่ก่อให้เกิดหายนะในอัฟกานิสถานซึ่งเป็นที่รักของเพื่อนทหาร พวกเขารู้ว่าทหารจะไม่มีวันยิงใส่พี่ชายในอ้อมแขน

นี่เป็นการเดิมพันของหัวหน้าวากเนอร์ เขาเชื่อมั่นว่านายทหารจะไม่หันกระบอกปืนไปที่ทหารรับจ้างของเขา อดีตทหารทุกคนและมักเป็นเพื่อนส่วนตัว ด้วยสายสัมพันธ์แห่งความสนิทสนมที่แน่นแฟ้นขึ้นจากการต่อสู้เคียงข้างกันเป็นเวลาหลายเดือนใน Donbass เรื่องเล่าของ Prigozhin อาศัยอาการป่วยไข้ในกองทัพซึ่งถูกส่งไปสังหารหมู่ในยูเครนมานานแล้ว นอกจากนี้เขายังพูดซ้ำในบทสนทนากับนายพลทั้งสองที่เผยแพร่เมื่อเช้าวานนี้ทางช่องโทรเลขซึ่งสนับสนุนองค์กรของเขาตลอดทั้งวันโดยพูดถึงผู้มีอำนาจที่หลบหนีใน เครื่องบินส่วนตัวของพวกเขาและรัฐมนตรีที่ทุจริต การเดิมพันที่คำนวณมาอย่างดีซึ่งได้รับการสนับสนุนจากการติดต่อใต้ดินที่ยาวนานซึ่งทำให้เขาสามารถครอบครอง Rostov ทั้งหมดและคำสั่งของกองกำลังรัสเซียในแนวรบยูเครนเพื่อเดินทางต่อไปยังมอสโกโดยไม่ถูกรบกวน

สมมติฐานของ Surovikin

มีเพียงเฮลิคอปเตอร์และเครื่องบินของกองทัพอากาศเท่านั้นที่เข้าแทรกแซง ยิงขีปนาวุธใส่รถบรรทุกบนทางหลวงและมีผู้ได้รับบาดเจ็บจำนวนมาก สิ่งที่วากเนอร์กังวลอย่างแท้จริงเพียงอย่างเดียวคือชาวเชชเนียของกองพล Akhmat: Praetorians ผู้โหดเหี้ยมของ Kadyrov เป็นคนเดียวที่สามารถยืนหยัดต่อสู้กับทหารรับจ้างของเขาได้ บางทีอาจไม่ใช่เรื่องบังเอิญที่ Prigozhin ประกาศล่าถอยเมื่อกลุ่มแนวหน้าชาวเชเชนมาถึง Rostov โดยมีส่วนร่วมในการต่อสู้กับคนของเขาสองสามครั้ง: ความเสี่ยงของการสังหารกลายเป็นรูปธรรม

ตอนนี้เราต้องเข้าใจว่าผลกระทบของการจู่โจมที่ทำให้รัสเซียตกใจจะเป็นอย่างไร เครมลินอ้างว่าผู้บัญชาการวากเนอร์จะลี้ภัยในเบลารุส โดยที่ Lukashenko อาจต้องการความช่วยเหลืออย่างมากเพื่อยับยั้งสัญญาณที่เพิ่มขึ้นของการลุกฮือของประชาชน อย่างไรก็ตาม มีความเชื่อว่าจะได้เห็นคู่หูกันในอีกไม่กี่วันข้างหน้า ซึ่งอาจจะเป็นการถอดถอนรัฐมนตรีชอยกูและนายพลเกราซิมอฟ สำหรับการแทนที่ชื่อหลังมีการเผยแพร่แล้วซึ่งทหารรับจ้างก็ชื่นชมเช่นกัน: นายพล Sergey Surovikin ความซวยที่ขัดแย้งกัน: ในเดือนสิงหาคม พ.ศ. 2534 กัปตัน Surovikin เป็นเจ้าหน้าที่คนเดียวที่ยิงใส่ฝูงชนในมอสโกว สังหารผู้ประท้วงสามคน